Gece zifiri karanlığındayken
Bir devin uyanmasıyla dağıldı karanlıklar
Batmayan Güneş, ne dost ne arkadaş ve ne de eş
Dertleşirdi eski günleriyle sabaha kadar çilekeş
Ne ıstıraplar ne çileler neler bile
Satmaz benliğini üç-beş kuruşa ölümün pençesiyle
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi