Gemi gevşemiş doru tay,
çimleri eze söke geliyor
yelden hızlı,yelesi alev,
tan yerinden bir kanat sökmüş,sökün etmiş koşuyor.
Düş rengini buluyor,
pembeleştikçe tavında su yolunu buluyor.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
