Misket yuvarlağındaki maviden seyrediyordum dünyayı.
Herşey öyle uzak,öyle büyüktü ki;
En sevmediğim saatleriydi günün akşam haberleri.
Dizlerimden yara,yüzümden tebessüm eksilmezdi o zamanlar.
En sevdiğim annem,hayranlığım babamdı,
Yorgunluk uzak iklimlerde bir ülke
Savaş, su tabancamdaki ıslaklıktı o vakitler.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Kutlarım...Gülay Garip
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta