Ben sensiz yapamıyorken, sen bensiz olabilmeyi nasıl becerebiliyorsun. Çoğu zaman böyle bir denklemin çözümsüzlüğüyle ortada kalıyorum. Ben gözlerine bakmaya bile kıyamazken, sen nasıl görmezden gelebiliyorsun. Ellerini tutmayı geçtim. Bir gülüşüne mum gibi eriyip giderken, sen nasılda beni söndürebiliyorsun. Bu hesap tutmaz bizsizlikte; ya yeniden yazılmalıyız, ya son bulmalıyız bizliğin içerisine…
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta