Herkesin çenesine vururken yokluk, benim yüreğime oradan ellerime indi. Sen olup taştı yazılanlar ve yazılmayı bekleyenler… Bazen insan sonunu bildiği hâlde sonuna kadar gitmeyi istiyor… Oysa ortada kahraman olmayı isteyen yoktu. İki üşüyen kalbin yanaşması, adı konulmamış, yaşanılası yanlarıyla… Bir rüyaysa bu yaşanılan, kalsın gün doğmazlığıyla… Geceyi giyinip üzerimize yürüyelim inadına… Varsın gün doğmasın. Biz gece olalım…
bir tek senin görebileceğin bir yerden
sana gülümsüyorum...
onların duydukları kahkahalarım değil
aşkı tarif gerekirse sana
anlatayım
aşk ne biliyor musun
Devamını Oku
sana gülümsüyorum...
onların duydukları kahkahalarım değil
aşkı tarif gerekirse sana
anlatayım
aşk ne biliyor musun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta