Herkesin çenesine vururken yokluk, benim yüreğime oradan ellerime indi. Sen olup taştı yazılanlar ve yazılmayı bekleyenler… Bazen insan sonunu bildiği hâlde sonuna kadar gitmeyi istiyor… Oysa ortada kahraman olmayı isteyen yoktu. İki üşüyen kalbin yanaşması, adı konulmamış, yaşanılası yanlarıyla… Bir rüyaysa bu yaşanılan, kalsın gün doğmazlığıyla… Geceyi giyinip üzerimize yürüyelim inadına… Varsın gün doğmasın. Biz gece olalım…
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta