Bir kendimi bilirdim,
Şu fani dünyada
Bir de şimdi seni bildi kalbim
Her iki cihanda.
Evvelden misafirdin,
Şimdiyse sahibisin
Yegane gönlümün.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
"EĞER İNSAN KALBİNİN/GÖNLÜNÜN GENİŞLİĞİ, ŞU KAİNATIN GENİŞLİĞİ KADAR BİLE OLSAYDI, O RAHMAN'IN SAYISIZ İN'AM, İKRAM VE İHSANLARINA KARŞILIK OLARAK, YİNE DE MİNNET VE MUHABBETLE DOLMASI İKTİZA EDERDİ." -Kelam-ı kibar-
Hayırlı imtihanlar olsun inşaallah.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta