Sen aşkın menzilinde hızla yol alırken,
Ben hava kaçıran zeplin gibi dolanıyorum fezada.
Düştü, düşecek insanlığım, göğün yüzsüzlüğü karşısında.
Ham maddeme söyledim; bulunmayak bundan sonra!
Ben baştan sarmaya başlamışken kırıklıkları,
Sen parçalanmış bir vazo gibi tutkallanırsın başkasına.
Yapıştı, yapışacak tokatın, seni acıtan eller hatrına.
Başkasına emrettim; kıracak seni tekrar yatak yumuşaklığında!
Beliriyor zihrimde birkaç mısra;
Gözlerim en az sözlerim kadar mavi.
Hayallerim; dudağım kadar kırmızı, belki kirli.
Yarım yok,
Tamamla beni!
Mis'lim,
Hadi katla bizi!
12beş10 | 21:20
Mercey.
Kayıt Tarihi : 18.3.2011 23:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!