Miranda Şiiri - Özdemir Aydın 2

Eflatun heceler savuruyorum,
Yürekten taşan, kalem ucuyla.
Sırt üstü yatmışım,
Yıldızlar topluyorum mavi tavanda,
Aşk miranda.
Öpsem ay uyanır,
Öpmesem gün ağarır.
Yüreğime vurduğun kertik,
Bir kuşun gözyaşının kertiği.
Terennümlerim sana değil vaveyla,
Bir hiciv haykırışı,
İç ağlayışı,
Aşıkın maşukuna kavuşamayışı.
İdrak edemediğim hayaller,
Bitmek bilmeyen hülyalar,
Kaç köprü yıkıldı, seline kapıldım,
Kaç yıldırımında vuruldum,
Şerarene kapıldım.
Başım bu yüzden eğik,
Kollarım bu yüzden gövdem dibine dökük.
Kaprislerimi dinamitleyip yıkan,
Gölgeme baş koyup uyuyan,
Selavat tesbihim,
Ömrüm ömrüm diye inlediğim.
Ahh sinemde şaha kalkan at,
Rüzgarda yelesini savuran tay,
Dağlarım binbir çiçek
Gel artık miranda.