Bir yıl oldu sevdim seni
Kimin için az kimin için fazla
Amma ömrüm verdim sana
Hayatımı hep senle öğrendim
Sen benim din iki gözüm
Sensiz kalınca unuttum gülmeyi
Şair olup şiirler yazsam
Bitmek bilmez dertler
Yürek derdim kağıda döksem
Bitmek bilmez sözlerim
Kime ne ettim bilemedim
Neden sızlıyor hep bu yürek
Odanın ışığı yanıyor bütün gece gündüz
Yokluğuna inanmıyorum
Bu ağır bir ayrılık kötü kâbus
Gördüğüm, duyduğum her şeyde
Her yerde babam seni arıyorum
Sensiz ev değilde dünya oldu karanlık
Gidişinine bugün olmuş bir hafta
Seni her köşede arıyorum , bir bilsen baba
Doya doya baba diyememenin acısı var içimde
Doya doya sarılamadım, öpemedim yüzünden
Seni çok özledim yüreğime düşmüş ateş
Babam Öldü demek zor geliyor bana
Canın sağ olsun sevdam
Ben tutarım aşkımızın yasını
Sen yeterki üzülme
Her sefanı vardır elbet cefası
Sefa senin olsun cefası benim
Sen yeterki üzülme
Çok sevmiştim seni ,
Kendimi unutup pervane olmuştum etrafına.
Sanki Dünyam nefesim olmuştun.
Ama bilemedin değerimi.
Çok sevmiştim seni,
Ama bilemedim ki bu sevgi karşılıksız
Yürekten damla damla damlar kan
Kimseler göremez
Derin açtığın yara
Acıtır her saniye
Bana merhem olacaktın
Oldun derin bir yara
Bir gece yarısı salandık ansız .
Meğerse Azrail gelmiş habersiz
Buz tutmuş şaşkın çoçuklar
Korkudan zır zır titrer oldu vücutlar
Buz tutmuş enkaz arasında cansız bedenler
Bazılar sesim duyan varmi diye çırpınıyor soğuk betonda arkasından.
Dünya bizim sınavımız
Kararımız kaderimiz
Gökyüzümüz yer ile
Yoğrulmak bilmiyor asla
Durmadan dönüyor
Bir yanda gülen bir yanda ağlayan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!