Minik Pembe Bulut Şiiri - Orçun Kınay

İçinde boğulduğum derin yalnızlığımı
Gölgelercesine üzerime düşüyor bakışların.
Gökyüzü sarıyor bedenimi,
Minik pembe bulutlara dolanıyorum.

O bulutlar ki her kötülüğü iyiliğe çeviren
Saydam ve narin teninden,
Issız ve mahmur gözlerinden,
Bitmek bilmeyen enerjinden yapılmış.

O bulutlar ki yağmurlarıyla yıkayıp
Atıyor bilinmezlik ve korkuyu üzerimden.
Kökleniyorum yeniden
Her yanım daha derinden ve içten.

Uzanıyorum yamaçlarına
Gökyüzü daha yakın artık
Yıldızlar uzak değil
Gelecek güneşten bile parlak.

Bir bulut ne kadar değiştirebilir seni,
Bir yağmur ne kadar temizler bedenini,
Bir koku ne kadar işler tenine,
Bilemiyorum ama

Bir ağaç suya ne kadar ihtiyaç duyuyorsa,
Bir bebek annesine ne kadar muhtaçsa,
Bir gün bitmeye ne kadar mahkumsa,
Benim için de işte o kadar...