Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Bin dokuz yüz altmış dokuz Geldi çattı Mart on dokuz Ben doğmuşum ağlayarak Dediler çok nazlı bu kız Kıvrık saçlı çokta dilli şairlik o günden belli Babamın gelin kızıydım Saçımda kırmızı güllü On aylıkken yürümüşüm Annem benle görürmüşüm Ele avuca sığmazdım Çok çabuk ta büyümüşüm Lise bitti seksen beşte Benim aklım aşkta meşkte Hayatımın erkeğiydi Aşık oldum ilk görüşte Şimdi evli ve mutluyum Hem huysuz hem tatlıyım Yuvamın neşe kaynağı İki çocuk annesiyim Manileri ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!