Siliniyor yüzümdeki hüzün
Mutluluk şarkıları söyleyebildiğim..
Neşeli ormanlar sarıyor etrafımı
Ey yaşamı hissedenler!
Renkli çiçekler sarsın etrafınızı
Hüzün kısa
Hayat ve ben arasında ince bir noktadayım.
Şubat ayında çiçek açmış ağaç kadar.
Yaşama uzak.
Bir o kadar canlı.
Bir o kadar ölü.
Bu uğultu da neyin nesi ?
Ağacın hışırtısı bu.
Ruhumun öfkesi
Yerin sezgisi
Hepsi eşlik ediyor düşüncelerime
Belki bir başlangıç
Yağmur damlası gibiydim.
Döküldüm.
Serildim.
Islattım göz altlarımı.
Yorgunluğu hissediyorum..
Uykulu gözlerle.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!