Mim Şiiri - Sezgin Yazgan

Yüzleri peçeyle örtününce isim alır insanlar
Ayşe, Fatma, Ahmet, Mehmet olurlar
Bense illâ 'mim okurum
Okudukça, açılmayan peçeler üzerinde
Yeni yüzler doğururum
Yüzler...
Tutup peçelerinden güneşe çaldığım
Aynamdan âlemlere yansıyan düşler
Bense illâ 'mim okurum
Siyahını beyazını, uzununu kısasını
Çalarım göğün mavisinden, çimenin yeşilinden
En çokta siyahından bir kutlu gecenin
Doldurup 'mim denizini uyurum
Yeniden yeniden yaratılsın diye zaman
Ve kurulsun diye renk renk çarşı pazar
Yürü, zamanın ellerine bakalım tezgâhlarda
Rastlasın göğsümüze nice ismiyle müsemmâ

Gitme, kuyu var orada düşersin derler
Duramam
Zehirlidir tatma, bal değil o kaşık çalma derler
Yapamam
Sabret, henüz vakit olmadı tamam derler
Heybem yok ki benim derim, sabır taşıyamam

Bir tek an ve bir tek harf sadece
Tutar peçemden, yüzümü mim'e çalar
Mezar taşı olur dikilir başıma uyanan uykum
Bense illâ 'mim okurum...