Ben bir Ayten'dir tutturmuşum
Oh ne iyi
Ayten'li içkiler içip sarhoş oluyorum
Ne güzel
Hoşuma gitmiyorsa rengi denizlerin
Biraz Ayten sürüyorum, güzelleşiyor
Şarkılar söylüyorum
Şiirler yazıyorum, Ayten üstüne
Saatim her zaman ya Ayten’e beş var
Ya Ayten’i beş geçiyor.
Ne yana baksam gördüğüm o
Gözümü yumsam aklımdan Ayten geçiyor
Bana sorarsanız mevsimlerden Ayten’deyiz
Günlerden Aytenertesidir
Odur gün gün beni yaşatan
Onun kokusu sarmıştır sokakları
Onun gözleridir şafakta gördüğüm
Akşam kızıllığında onun dudakları.
Başka kadını övmeyin yanımda gücenirim
Ayten’i övecekseniz ne ala, oturabilirsiniz
Bir kadehte sizinle içeriz
Ayten’li iki laf ederiz
Onu siz de seversiniz benim gibi
Ama yağma yok
Ayten’i size bırakmam
Alın, tek kat elbisemi size vereyim
Cebimde bir on liram var
Onu da alın gerekirse
Ben Ayten’i düşünürüm üşümem
Üç kere adını tekrarlarım karnım doyar
Parasızlık da bir şey mi?
Ölüm bile kötü değil
Aytensizlik kadar!
Ona uğramayan gemiler batsın
Ondan geçmeyen trenler devrilsin
Onu sevmeyen yürek taş kesilsin
Kapansın onu görmeyen gözler
Onu övmeyen diller kurusun
İki kere iki dört, elde var Ayten
Bundan böyle dünyada
Aşkın adı Ayten olsun.
Kayıt Tarihi : 16.12.2000 12:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Aşağı kaydırıp 'tüm üye yorumları' butonuna basın, yeni açılan sayfada şiirin devamını gör seçeneği olacak, oradan ulaşabilirsiniz.
çünkü artık ondan başka hiç birşey GÖRMEZSİN.
TÜM YORUMLAR (24)