Militan Gibi Şiiri - Alican Atasever

Karanlık bir kuyu misali düşüncelerim,
Sonu yok belki de,
Gittikçe soğuk ve karanlık hayallerim,
Sonum ölüm sessizce.

Yanan her kibrit çöpü,
Kendini bile aydınlatamadan sönüyor.
Çünkü bu hayat kötü,
Umutlarımın üstüne çöküyor.

Okyanusun ortasında kaldım.
Tutunacak ne bir dal var ne de el.
Gün,ay değil yıl saydım.
Durgun denizlerin dalgasını sebep elbet küçük bir yel.

Bugün karanlık zifiri karanlık
Ne hayalim kaldı,ne hevesim
Adım attığım yollar sanki bataklık
Ne sağlam bir yol kaldı ne yoldaşım

Yalnız kurt tek tabanca yaşam,
Militanca hayat belki de
Menfaat ile yaşamak onura düşman.
Kötü kader değişmeli ÜLKÜDE...