Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Şiirin sonda iğne aradım ama bulamadım, tebrikler Sayın Şair.
Mıknatıs
Biz onunla;
Bir mıknatıs ve,
Bir iğne gibiydik.
Ne zaman onu karşımda görsem,
Kontrolsüzce,
Ona doğru koşar,
Sanki;
Yüreğine yapışırdım.
Yerinde benzetme.... Yüreğinize sağlık..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta