MİHRİBAN...
Mihriban, ey gönlümüzün en zarif adı,
Seninle aydınlandı kasabanın karanlık yanı.
Gözyaşıyla yoğrulmuş bir kaderin sesi,
Herkese iyilik, sevgi ve umut verdi nefesi.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



