Gün batıp, gece yapışır yakama
Aklımda hep sensin, gecem kapkara
Günlerim geçmiyor, senden uzakta
Neler çektiğimi, hiç düşündün mü?
Yine akşam oldu, hüzün çöküyor
Ne dediysem, sadık kaldım sözüme
Silkinip toplanıp, döndüm özüme
Yakarım dünyayı, gelmez gözüme
Gözyaşlarım sele, döndü sayende
Çok çileler çektim, garip halimle
Deprem yangın derken, başımızda sel felaketi
Bir daha gelmesin böyle yıl, kahretti milleti
Asırlar geçse düzelmez, maf etti memleketi
Rant uğruna öldü insanlar, donuyor kanımız
Hes barajı patladı, köye Şehir’e su bastı
Hayatın dikenli, yollarında
Seninle en mutlu, anlarımda
Yatabilseydim, o kollarında
Sen bu halime, ağlamayasın
Yağmur yağıyor, yine sağanak
Unutulur mu yaşanılan, o anı
Aşk uğruna, feda ederim bu canı
Kesseler şu başımı, akmaz ki kanı
Sebebini sorarken, ağlayacaksın
Vurduğun hançerin, yarası duruyor
Gözün yaşı, hiç durmayacak mı senin
Ağlama güzelim, batsa da bu gemin
Bil ki senin, en büyük tesellin benim
Gittiğin o yerlerde, ağlıyor musun?
Çekip gidiyorsun, bakmadan arkana
Bir selamın dahi, bana gelmeden
Beni yargıladın, bilmem ki neden
Kalbim duruverir, seni görmeden
Sevdiğim tek sensin, sen buna inan
Bir kere olsun, seviyorum desen
Alnımda oluştu, derin çizgiler
Kalbinde olmasın, sahte sevgiler
Aldatırlar seni, dostumsun derler
Benim gibi olsan, sende anlarsın
Ne yaptımsa beni, düşman bildiler
Bir türlü unutmam, tuttuğum eli
Sensin şu kalbimin, açmamış gülü
Bu dünyaya değer, saçının teli
Aşkımı ararken, gurbete düştüm
Zalim felek başından, atsa beni
En zor günlerimde, yanımda duran
Kanayan yarama, merhemler süren
Hiç surat asmadan, yüzüme gülen
O sen değil miydin, canım sevgilim
Göz göze gelince, sevdayı bulan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!