Selanik de doğdu bir bebek, mavi gözlü
Kim bilirdi hep dinlenecek, onun sözü
Dünya var oldukça, silinmez asla izi
Ulusumun önderisin, büyüksün Atam
Senin büyüklüğünü, tartışan utansın
Gözüm seni, köşe bucak ararken
O yaşlı gözlerle, sana bakarken
Hoşça kal demedin, çekip giderken
Çaresiz biriyim, ne gelir elden
Bıktım artık, bıktım acı dilinden
Canım sıkılıyor, yüreğim kanar
Sevenler yarayı, sevgiyle sarar
Seneler geçiyor, gözlerim arar
İçim yanar içim, çaresizim ben
Aşkımıza uzun sürmez, dediler
Yürüyorum, o boş sokaklarda, sesiz
Dalgın dalgın gezerim, orada sensiz
Sen yoksan içinde, yalan dünya ıssız
Severek ölürüm, bir tek senin için
Kadere sen düştün, çekilen kurada
Gözümün önüne, çekersin perde
Başıma dert açtın, olmadık yerde
Üzülme demeyin, çare yok derde
Düşünüp bir yere, varamıyorum
Adın dilimde bilinmez, bir hece
Millet çeker, onca çileyi zahmeti
Kendini pir sanır, nerede himmeti
Parsel parsel sattılar, bu memleketi
Kendi yer ballı börek, bize ekmek yok
Yanlış yapıp, suçu millete yıkarlar
On iki Eylül darbesiyle, nice yiğitler gitti
Millete okutulan bildiriyle, özgürlük bitti
Askerler sokaklara indi, korku millete yetti
Milleti ikiye böldü, on iki Eylül darbesi
Allah’ım neydi bu, bizim başımıza gelen illet
Hep geçmiş, anılarımı arıyorum
Onları rüyalarımda, görüyorum
Takatim kalmadı, onu biliyorum
Ben bu halime, çare bulamıyorum
Aklım alıp, derbeder perişan ettin
Yine haber gelmez oldu, o yardan
Gelemem ki, yollar kapalı kardan
Başkasını sevip, öldürme ardan
Dertlerime çare, olacaksan gel
Gezdiğin o yollar, sevda yoludur
Dünyada yaptığın, işler görünmez
Adam olan adam, yerde sürünmez
Çalışır çabalar, asla erinmez
Çektiğim çilenin, çaresi yoktur
Yazmayla biter mi, bu zalim dertler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!