Tiyatro sahnesinin açılınca perdesi,
Yeniden düzenlendi çağladı sevgi seli.
Unuttuğun sahneler nakşeder bak aksini,
Çekiverdi bağrına esti sevdanın yeli.
Tükeniverdi o an eritti bedenini.
Aylardan Kasım günlerden on üç,
Meziyet geldi yalan dünyaya.
Önünde vardı verilmiş bir güç,
Ardında sevgi olacaktı ya!
Umutla baktı önce hayata,
Umutlarım volkan olup sarınca tüm benliğimi,
Bir kuş misali çırpındı gönlümün dostluk teli.
Sırça köşkümde saklarım anlatmam hüzünlerimi,
Mutluluğa tutunurum vermesede bana eli!
Bu dünyanın düzeninde isyanım haksızlıklara,
Neyi bekliyoruz aranan nedir,
İnsanca yaşam isteğimizdir.
Gönül pınarları akıp çağlasın,
Dostlukla gönlünü mutluluk sarsın.
Derya olsun barış suyu serindir,
Yorgunum çilelerden yakamı bırakın kederler,
Kırgınım ben hayata huzur çarçabuk gider,
Bilmem ki ne hata yaptım hayat etti derbeder,
Yoksun kaldım sevgiden gönlüm mutluluk ister.
Umutla gül kedere dürüst bir sevgi göster,
Ülkede var pek çok sorun dünya kaynıyor,
Bizde bir türban sorunu önde koşuyor.
Dünya ileri giderken geri gideriz,
Kadınları koyun gibi neden güderiz.
Lâiklik karşıtlığına önder olmayın,
Yaşam geçit vermez olsa nefrete,
Dostluk çiçek açar inan hasretle.
Biter keder o an umut yeşerir,
Dünya huzur dolar her yer şenlenir.
Sevda ışık saçar güler sevenler,
Umut koksun istiyorum dostluklar,
Sevgiyle konuşsun insanlar.
Kırıklık olmasın dillerde,
Dostluk koksun insanlar.
Bir gün kırdığın kalp senin olur,
Mutluluktan korkar oldum mutsuzluk gelir diye,
Mutlu olduğum anlarda bir keder çıktı mutlaka.
Gülümsemek bile ardından hüzün getirir,
Neşe hüzün getirir de hayatımızı tüketir.
Gel sevdiğim gözbebeğim adını doğa koymuşlar,
Tüm üzüntülerimiz birlikte olmalı,
Sevinçlerimizde öyle.
Gözlerin bir başka aşk aramamalı,
Benimkilerde öyle.
Bu tekdüze hayatımda çok seviyorum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!