Bütün gününü mezarlıkta geçirdi; en iyi, toprak zehrini alıyordu...
bir de cevap vermesi olanaksız, çok iyi, bir dinleyiciydi ölüler...
Babasının mezarı başında saatlerce kaldı, babası annesine kırgın onu affedemeden göçüp gitmişti.
Hayattayken babasına aşırı derecede düşkün olan genç kadın, bu yüzden, babasına ihanet eden annesini hiç affedememiş suçlamıştı hep; babasının ölümünden annesini sorumlu tutuyordu.
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Böylesi mekanlardaki iç döküşlerimiz daima 'beni anlıyorsun değil mi' sorusu ile biter ve cevabın ne olacağı da asla bilinemeyeceğinden, anlaşılmış olduğumuzun varsayılması ile de iç rahatlatır.
Güzel bir anlatı idi. kaleminize sağlık sayın Apel.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta