Gelmesin Şiiri - Ömer Ekinci Micingirt

Yerimi bilirim hadsizlik hâşa
Ezem muska gibi çıkılmaz başa
Denizde boğulsam düşsem ataşa
Çeşit çeşit plan düzen gelmesin
Düşman çıkıp gelse ezem gelmesin

Ellerim üşüyor yazarken kalem
Ben hep maphushane gözlerimde nem
Yalancı dostların canı cehennem
Turuncu pantollu gezen gelmesin
Düşman çıkıp gelse ezem gelmesin

Âh be gözyaşlarım yorgun ve fersiz
İzân terki diyar ruh yok duyarsız
Edep telkin eder uğursuz arsız
Her işi kuşkulu azan gelmesin
Düşman çıkıp gelse ezem gelmesin

Bukağı karnında hormonlu öküz
Mâskeyi parlatıp şımardı bu güz
Tersiz sermayeyle atıyor gürüz
Mısralar tespittir kızan gelmesin
Düşman çıkıp gelse ezem gelmesin

Lâflar hayasızca hakikat mi var
Gözyaşlarım alev her günüm mahşer
Ölüm inşirahtır yüreğim yanar
Sönmüş huzurumu bozan gelmesin
Düşman çıkıp gelse ezem gelmesin

Ezem pek mubârek gerisi hâin
Vicdanın sesini kımıldatmayın
Zalimi kutsayıp Mehdi'de deyin
Kıyamı tersinden yazan gelmesin
Tabut çıkıp gelse ezem gelmesin

Duamda emeğin kışımda yazsın
Eze ana demek ne yazsam azsın
O günden beri hep dokunulmazsın
Yedirip kusturup ezen gelmesin
Düşman çıkıp gelse ezem gelmesin

Çığlıklar pelesenk oldu dilime
Beni bana bırak kendi halime
Zevatın toplayıp gülün ölüme
Gülerken yüzünü büzen gelmesin
Düşman çıkıp gelse ezem gelmesin

Gelmesin diyorsam boşuna değil
Cüretkârım artık madem ben cahil
Sen nasıl ezesin siz nasıl oğul
Gıybetle kaynayan kazan gelmesin
Düşman çıkıp gelse ezem gelmesin

Konu pek dehşetli imtihan ağır
Eşref-i mahlûkat dilsiz kör sağır
Ocağım ateş köz bağır hâ bağır
Düğün bayramım mevt tozan gelmesin
Düşman çıkıp gelse ezem gelmesin