Mezara Kadar Şiiri - Hüseyin Çimen By Levo

Azar azar kayboluyoruz biz,
Bu yollarda yaralanıyoruz biz.
Kime güvensek hançer yiyoruz,
Dert içinde savruluyoruz biz.

Dost dediklerimiz sırtımızdan vurdu,
Her hayal gözümüzde kurudu.
Yalan oldu nice doğru sözler,
Çektiğimiz dert hep içimizi yordu.

Kime güvensek, yüzümüze baktı,
Ardımızda gizli hançeri taktılar.
Yüreğimiz yandı, gecemiz karardı,
Kader yolumuzu küle bıraktılar.

Sır kalmadı, açıldı her perde,
Gönül yalnız, düşmüş ağır derde.
Her dost yüzünde yabancı gölge,
Bizi bıraktı kaderimiz yerde.

Ömrümüz geçti gözyaşıyla doldu,
Her nefes acıyla tutuldu.
Dünyamız yıkık, sevdalarımız soldu,
Kör geceler üstümüze vuruldu.

İhanetin izi derinde,
Hançer gibi saplı belimizde.
Gülüşler de zehir dillerinde,
Sakladıkları hep bir savaş.

Dünya yalan, dostluk zaten sahte,
Sevda dediğin düşer derde, kahpe.
Yüreğimiz yanar, külümüz kalır vakte,
Mezar taşına kazınır bu dertte.