Bakmayın; öyle sessiz dikili durduğuna.
Ne asırlar yaşadı, çağlar mezar taşları.
Akıp giden zamanın saatler kurduğuna.
Maziyi istikbale, bağlar mezar taşları...
Nakış nakış işlenen sarığında san'at var.
Gök yüzüne uçacak sanki nurdan kanat var.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Eyvallah üstadım. Ümitsizlik küfürdür lakin bu devran böyle seyretmemeli. Yüreğinize sağlık, Tebrik ediyorum
çok derin düşüncelere salıyor insanı eseriniz...kutluyorum tam puanala...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta