Ölülerin keşkeleri fısıldıyor üzerime.
Kalmadı ardımda, kefenimden öte.
Dönüp duruyorum bu, mahşerde.
Anımsıyorum o gözleri ta buradan.
Hepsi bir yalan rüzgarıymış, meğersem.
Hani unuturdu insan,
En dikenli anıları bile; gömülünce.
Kayıt Tarihi : 26.10.2024 23:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!