Hak vaki olursa aslıma döner,
Ben de eller gibi toprak olurum.
Bacasız odada ışığım söner,
Güneşli dünyada otlak olurum.
Her yaşama sebep var bir bahane,
Anlatsam ne anlar bundan zamane.
Bakarsın üstüme düşer bir dane,
Belki buğday veren başak olurum.
Anladım dünyanın hiç derdi bitmez,
Gayri zalim zulmü gücüme gitmez.
İki metre toprak neyime yetmez,
Kirlenmiş dünyadan uzak olurum.
Bindebir dünyada değildir bâki,
Beden toprak olur, görünür hâki.
Kafamın tasında mey sunsun saki,
Ben de muhabbete ortak olurum.
*
Açıklamalar:
Otlak: Hayvan otlatılan yer; salmalık, yaylak, mera, yaylım
Bahane: Bir şeyin gerçek sebebi gizlenerek ileri sürülen uydurma sebep; mazeret.
Zamane: İçinde bulunulan zaman, dönem.
Dane: Kuş yemi, buğday gibi tahılgiller.
Başak: Arpa, buğday, yulaf vb. ekinlerin tanelerini taşıyan kılçıklı başı
Bâki: Ölümsüz, kalıcı olan
Hâki: Toprak rengi
Saki: İçkili toplantılarda içki dağıtan kimse.
Kayıt Tarihi : 3.7.2025 01:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!