Bir hüzünlü sevinç, masum göz bebeklerimde.
Kulaklarımda bir derin uğultu sesin, içimi ürperten..
Amansız..
Zamansız..
Mevsimsiz açan çiçeklerim çoktan solmuş.
Ben gökkuşağı beklerken
Yağmurlar hüznüme dolmuş
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
