Mevsimsel Şiiri - Habibe Merih Atalay

Ahşu mevsimler, ah!

Takmışız kafaya
Mevsimler neden böyle!?
** *

Demiyorum elveda ya da merhaba!
Bıkmış gibiyim İnsan dilimden.

Hiç istemdim oysa,
Hiç beklenti,
Hiç sitem.

Hep açsam ağzımı hep
Açsam Ah Açsam..

Aldığım 'çok şeker' tümcesinde,
Atsam ağzıma tatsam, dilimde çıtır
Çıtır çürüme sesidir o Ah o ezilme
Dişlilerin örtüşmesiyle.

Ahşu zavallı mevsimler, ah!
Demek geldi içimden birden yine

Takmışız kafaya ya
Mevsimler neden böyle!?
** *

Kiminin nesi üzer, ah kiminin.
Kiminin yüzü, ah kiminin içi büzülür
Kalbi, ruhu dağlanır kiminin Ah!

Huyu, suyu ah kiminin, bağlar
Karalar. Kiminin dışı, gözü, kaşı
Apaklığı, pek bigüzel kiminin
Başlangıcı kiminin sonu
Kimi de miâdın sırtındayken

Güzel.
Bugün de dünden farklı güzellikte
Yok keşfettiğimiz hiçbir şey.

Olsa da o farklı şeyin, yarın
Yaşanabilirliği var, güzel güzel..

Özellikle, dün de farklı bir şey
Keşfetmedim güzelliğe
Yaşamadığımıza göre farklı birşey,
Bugün de.. Ve önceki önceki önceki
Günlerde de hesabedersek

Anamın doğurduğu gün itibariyle
Hiç farklı şey keşfetmemişim
Bugün de bunlarımı yazıyorum
Güzelceme: Yarın da bunları mı
Yaşayacağım? diye soruyorum
Güzelcene.

Yarından sonra da
Ondan sonrasında da
Onbirden sonrasında da
Sonrasında da
Sonra da
Bunlarımı..

Toprak ananın karnına gömülüm
Demek bunlarım.. ölümüne
Gecelerce güncelerde de böyle
Devam ederek gelecek, gelecek.

Ahşu mevsimler, ah!

Takmışız kafaya mevsimleri
Neden böyle neden şöyle!?
** *

Kitle yönetiminin temeli
Kendini yönetmek
Vücut kitleni doğruca yönet önce
Ahşu mevsimler yok mu
Demeye gelsin sonra sıra,

Kakılmış kafamıza ya

Neden belli
Neden basit
Neden sabit ısıya sahip
Olunamaz ki, neden?

Bir ateşlenir bir donar neden kurmayları
Aşırtır kolordusal içselle dışsal, nedir
Mevsimsel döngünün bu gizlilik sırları
Güneşin daireler çizerek dönüp
Durması, hüküm dairelerinin
Fünyesini çizerek umursamadan
Dünyayı durmamacasına döndürüp,
Hiç durmaması mı?.

Neden dönüp dönüp durur
Kaşı gözü yarmadan sılasında
Duramaz bu nedencikler zulası..

Hiçbir şey yapamamalarına da
Bir neden mümkün olsa

Ah şu mevsimlerin, ah!

Ne desek ona,
Zehir panzehir hokuspokus..
Detoxsal aşırtmasyon sihir bazı mı..

Ne yaparsa yapsın, her yaptığı
Hep yaptığı mühimsel

Hep yapmadığı her yapmadığı
Yapamadığı da.. ama hiçbir şey
Yapmaması, yapamaması
Mümkünsel değil..

Bahçevanın!

Not found!

Yeter!

Bulunamadışu ıslığı çalmayı
Kimbilir kim ne zaman keşfetti!

Ahşu döküntülü söküntülü
Mevsimler mevsimini, ah!

Takmışız kafaya bir kez.
** *

Pek çok şeyine inanılmak istendi
Ne kadar çok deyimler bağlanıldı
Umutlar, hürriyetli, sınırsız, aşık
Kadınlar inşa etmeye.. ne neden?

Sessiz ufuklar suspus tarandı
Duruldu güneşin dünyanın
Kusursuz döngüsel saçakları

Kanatlarını açıp dilediğince arzu
Edilen yöne uçuşabilmek istendikçe
Ah, o icatları icat etmenin zorunlu
Sonuçlar peydahlatacağı da
Bilinmeliydi, ah

Yepyeni öne düşen kahkül
O yeni yeni kanaatlerle..

Oysazihiney ah
Ne kadar aciz
Sevgili kızından
Değerli ÖğretMeninDen...

Bakamıyorum o kıyılmış etlere...
Kıyan ellere diyemiyorum artık
Merhaba elveda! Selamı sabahı
Kestiğim bu şaheser şiddetsellik
Hazinesinden yılmış, yıkılmışım

Ahşu mevsimler, ah!

Takmışız dank dank kafaya
Mevsimler neden şöyle böyle!?
** *

Kuş cıvıltısı duymadı hiç
Görmedi kanatlı bir kuş
Çocukluk bahçesinde

Çocuk hafızasındaki seslerinde
Uzun bir Cırcır Böceği cırlaması,
İki üç Tavuk gıdağı, peşi sıra
Cikciği üç beş Civcivinin,
Bir Horoz eşintisiyle Üü-ü-rüsü

Sırtını okşayıp boynuna
İpli boncuk bağladığı
Kedi efendisi
Hiç okumamış hiç
Miyav Alfabesinden
Tek bir pasajcık bile!

Hırıltılı havlayışı pek silik
Köpeksiliğin, ama saçağında
Sesi isli süzülüşüyle kalınca
Bir Yılan görmüş net,
Hay-ret!

Neden? Çünkü kadınlığının
Gününü biçimler hikâyesi.

Bugün de bir çok yarınları belirler
Gelecek kendi biçimselliğiyle gelir
Sanırız oysa şimdiye yapışık bir gammış
Etkisi yarınaymış Ah, şu mevsimlerin
Tartıştıran son damlaları!