Ey vatan al kanımdan mürekkep çiz en derin güzelliğini
Memba olurum sana yedi cihan olsa duvar
Barış güvercini ol uç allar içindeki beyazlığına
Ey vatan dertlerim defter olsa da adına bitmeyen bir destan yazsalar
Ey vatan söylese şu diller kimler geçti canından
Bir yoldayım gidiyorum dertsizce
kalbimde sensin yanımda sensizce
İnsanların yanından gidiyorum sessizce
Bana dair her şey senin yanında
Yolumda aşkına engel bir ben varım
Geçmişimin korkak karanlığı zihnime dolanır
Her saniyede acı her defa aşka susarım
Rastlasam dertlerime bir boşlukta susarım
Senin yüzün sesin her defa da kalemime bulanır
Aşkıma keder oldum bir defa da kurudum
Yağmurun sesi kalemimin mürekkebine vurmuş
Damlalar düşer kağıdıma işlerim senin yüzünü
Beyaz bulutlardan esirgediğim sır senin gözlerinde belirmiş
Saçının telleri salınır kelimelerimde hatırlatır güzel kokan dünü
Gökyüzündeki yıldızlar gibi parıldayan
Yüzünü görüp geri çevirmek zor olan
Yemyeşil ormanlar gibi gözlerini
Görüp de kaybolmamak zor olan.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!