MEVLANA EFENDİMİZİ; BASİTLİĞE İNDİRDİM: KENDİME YARARLI OLMALIYIM, DİYEREK, KENDİMCE! .
Ben; VATAN SATHIMIZIN GÜVENLİĞİ ADINA: KENDİMCE, BİR ŞEYLER YAPIYORUM, HAK ÖLÇÜSÜNCE! .
Benim; KALBİMDE BİR ÇOK SES VAR! . KALBİMDEKİ SESLERİN, SAHİPLERİ KİM, BİLMİYORUM BEN! .
“NE OLURSAN OL; YİNE GELİRİM! . DİYEN BİR SES DUYUNCA; BU SESTE KİMDEN GELİYOR, DEDİM! .
İLK ANDA; “BU SES HACI BEKTAŞİ VELİ EFENDİMİZDEN GELİYOR HERHALDE! .” DEMİŞ İDİM, BEN! .
BUGÜN YAZDIĞIM ŞİİRİMDE; MEVLANA EFENDİMİZDEN DUYMUŞ GİBİ, O SÖZÜ METNE KALEME ALDIM! .
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta