Gün ola harman ola; Mevla’dan ferman ola
Tevekkül eyle ona; dertlere derman ola
O ki mûti kulları; darda bunda bırakmaz
Nazar eder kalbine; suretlerine bakmaz
O severse kulunu; gayriye de sevdirir
Kaldırır perdeleri; sırlarına erdirir
O ne güzel Mevla’dır; ne güzel yardımcıdır
Ol Habib-i Resul’ü; gönüllerin tâcıdır
O’na asi olanda; ne huzur ne saadet
Gafletteki kulunun; sonu olur felaket
Bir damlacık bir suya; koca ömrü gizledi
Bir buğday tanesine; bir harmanı gizledi
Koskoca kâinatı; -Ol! Emriyle yarattı
Bilinmeyi istedi; ins-ü cini yarattı
Şirk ve riyada olan; en büyük düşmanından
Tövbe eden kulunu; affetmekse şanından
Emaneti koruyan; kulunu o çok sever
Cömert olan mümini; kur’anında çok över
Amel, ihlâs, ibadet; dininde temel esas
Günahkâr kullarını; bağışlamak ona has
Dener bazen açlıkla; malla, korkuyla, canla
Savaşmayı emreder; nefis denen şeytanla
Az yemek, az uyumak; konuşmak az laf ile
Bu halle hallenmeyen; sıhhat bulmaz nafile
Bir mümine yakışan; amel etmek ilmince
Kula iyilik etmek; elinden geldiğince
Bencil olmayıp asla; kul hakkını yememek
Yalandan uzak durup; koğu gıybet dememek
Adil olmak daima; zulme hiç başvurmamak
İncitmemek kimseyi; kalbini de kırmamak
Sözüm önce nefsime; sonra diğer canlara
Gündüzünü karartan; çıkamaz yarınlara
Haksöyler’im, hak için; olsun daima sözüm
Ol divanda kızarır; yoksa günahkâr yüzüm.22.11.2011
Kayıt Tarihi : 28.11.2011 13:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ALLAH RIZAEN ALEYK.
Bu tarzda yazmaya ve yazdıklarını yaşamaya devam ettiğin müddetçe saadet-i dareyne mazhar olursun inşaallah!
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)