hatırlar mısın bir yaz akşamı
metroya birlikte binmiştik
daha ilk durağında
makinist frene bastığında
kollarımız birbirine değmişti
metro tekrar hızlanıp da
gövdelerimizi hafif ayırdığında
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
