Metin Keleş Şiirleri - Şair Metin Keleş

Sana selam vermeden
başlamak istemiyorum bu defa
Bir önceki mektubumda
selamsız başlamıştım
Sen artık onu sensiz
dolastığım yollara,

Merhaba Süheyla!
Merhaba düşlerimin beyaz şiiri
Gözlerimin gül bahçesi
Yüreğimin düş ülkesi merhaba...

Biraz susmanın ardından

Süheyla!!
Bu sana dördüncü mektubum
daha öncekilerden bir haber misin bilmem
değilsen şayet bil ki teknoloji çağında
bu biraz da senin ayıbın.
Bu mektup biraz kısa olacak kusura bakma

Merhaba Süheyla!
Sözlerime başlamadan önce
Göğsünün beyaz kafesini örtermisin lütfen.!
Bugün hava yağmurlu,
üstelik fırtınalı ve birazda soğuk.
Üşüme diye söylüyorum.

Artık sana yazdığım her şiir kekeme
Kalemim kör, yüreğim sağır bekleme.!
//
Ben aşkı tanırım Süheyla,
Lakin aşk beni tanımaz.
Çünkü ben, hep soğuk bir iklimdim.

Yarin saçlarına hasret göğsümü
Bir duvara yaslayıp da gittim ben
Pamuktan ipekten ince düşümü
Bir urgana bağlayıp da gittim ben

Gülmedim kimsenin berbat haline

Sen hangi iklimin çiçeğisin güzelim
Dudaklarını hangi çöllere bağışladın
Ben masal ülkelerinin bir gezginiyim
Sahibi yok bu ıssız gecelerimin
Sen gözleri ceylan ormanları
Ben kör bir avcısı bu yabani kentlerin

Yakuttan bir taştı kalbimiz
Yahut bir beyaz mermerdi düşlerimiz
Şeffaf bir yanılgı düştü sonra kabrimize
Kalbimiz bu yanılgıda söndürdü yıldızlarını
Kabrimizin içinde ışıksız kaldı kalbimiz
Ölüyüz artık bir nevi,

Yalnızlık güzel sevgilim,
Yalnızlığı severim. En az seni sevdiğim kadar.
Seni sevdiğim kadar yalnızlığı sevmem
Bir bulutun bir şehre niyetlenip
Sonra başka bir şehre yağması gibi
Yani çölde bir kuşun susuzken

Yollarım hiç çıkmamıştı ki sana
Ben ısrarla yolumu sana bağlıyordum
Gökte bir bulut görsem önce ben ağlıyordum
Sonra yağmur ağlıyordu usul usul
Hasret teli kırık bir kemandı
Kulaklarımda sesin çınlıyordu