SÖZÜN ÖZÜ (7)
Düşük insan her hâlinden bellidir
Edep erkan meclisine giremez.
Kanı bozuk her ortamda zillidir
Zilden başka hiç bir devran süremez
Ey yâr
Leylin hüzzamında özüm seni söyledi
Hasret akşamında sazım seni söyledi
Bin yanmanın ardından
Yüreğimin korunda sözüm seni söyledi.
Akranların binbir makam ninni dinlerken,
Sen bombaları kanınla boyadın.
Sızdı damarındaki kan,
Şarapnelin merhametten yoksun kucağına.
Bir aah çekti içli ve sessiz,
Modern ve demokratik dünyanın çirkin ve hoyrat suratına;
ağustos sıcağında üşüdüm,
kız kızan, tarla tapan yanarken
kör topal kafayla durdum düşündüm
bu onulmaz yara hasretine kanarken
çoklukta tekliği yaşadığım
sessizlik aleminde
DOST YÜREK
Yarım bir ömrün mıhlanmış sukûtu,
Aymaz sokaklarında berduş şehrin.
Ayaz yudumlarken kaldırımlarında,
Sehven düşülen güne asılmıştı kaderim.
İlmek insafsızdı,
Kimi zaman sessiz çisenti olup,
İnceden inceye bir senfoni çalarak,
Kimi zaman da bir hışımla yağarsın;
Susuz kalmış gönül çölüme,
Yudum yudum, kana kana içilesi.
……………………………………….
Beyhude yaşadım çok yıllarımı
Şeytana sattığım ömre yanarım.
Boşuna akıttım gözyaşlarımı
Sevdasız çağlayan sele yanarım.
Baharımı yaktım çöle bağladım
Yürek sedasına kem söz edenin
Akl-ı izanında cahillik vardır.
Avare ruh ile yolda gidenin
Sözü kelamında bencillik vardır.
Merhamet duygusu yok olmuş gitmiş
KAYNAK KEMAL
Alfabeyi ezdik bozduk
Kutsallara mezar kazdık
Neden niye böyle azdık
Çare bulsan kaynak Kemal.
Hatıralar vardı
Mumsekili odalarda
Candan sohbetlerin sıcaklığında
Selam direği şahit
Hatıralar vardı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!