Metin Egeli Şiirleri - Şair Metin Egeli

Bırakın,
Bırakın dedim,
Kendi halimdeyim
Nasılsam öyleyim.
Gün sabah doğar,

SOLAN ÇİÇEK

Ne bir son,
Ne bir yol,
Ne de bir sonuçtu.
Bendeki yolculuğa

SON RÜYA
.
Bir karanlık gecede başladı rüya
Işığı soluk bir fenerdi parlayan sadece.
Karanlamış kayalar arasında
Sağa sola çarpa çarpa

SON YOLCU
.
Döküldü bu gece de yüreğime
Şiirden bir şelale,
Bir dize maviyse
Diğeri Ayışığı,

SON YUDUM

Kuşlar gümüş kulelere çıkmışlar
Bu akşam
Hayatının tekrarını ister gibi.
Yağmasa da yağmur

SÜKÛT

Ne tam girebildim,
Ne de dışında kalabildim.
Dünyanı keşiften uzak,
Uzak bir zaman içinde…

SUSKUN

Susma,
Sustukça susasın gelir
Anlatamaz içini
Dökemez kendini,

SUSKUNLUK

Güneş saçlarının teğetinde,
Sakın bozma duruşunu.
Ufuk çizgisine denk bakışın,
Bir sevinç dizesi gibi gözlerin

Bir tablo gibi olsaydı sevdalar,
Şövalede tuval,
Elimde fırça.
Santim santim işlesem,
Her rengi ahenkle,

TARİF-İ AŞK

İlk defa görmektir her bakışımda,
Kendimden önce tanıdığımı hissetmek,
Yeniden doğmaktır her an.
Yürümeyi seninle öğrenmek,