KARANLIK DÜŞ
Güneş yattı yine ufka,
Bir gün daha bitmeye yüz tutmuş,
Rengin siliniyor usulca anılarda
Ruhumun sesi
Yine gün bitiyor,
Bir umut belki
Belki biraz kâr,
Olmadı biraz zarar…
Derken geçiyor.
Bu sabah erken kalkasım,
Koşaradım denizlere gidesim,
Dalgasının sahili kamçıladığı
Masmavi bir denize bakasım geldi.
Bir balıkçı motorunun
KAZA
Sen ne diyorsun,
Dünyaya gelişim bile kazara,
Bir kaza ki evrensel…
Sevmem kaza,
KAZA
Sen ne diyorsun,
Dünyaya gelişim bile kazara,
Bir kaza ki evrensel…
Sevmem kaza,
KENDİMİ SEVDİM
Göremediğim gözlerinde,
Tutamadığım ellerinde
Dokunamadığım ipek teninde,
Gökteki tüm yıldızlara eş gülüşlerinde
Bir mavi günüydü Ekim’in,
Bir kiraz ağacının altındaydı,
Sardım, sevdim onu
Solguncaydı bakışları,
Bir tatlı düş kollarımda
KIZILLIK
Koyu sarı bir bahar sonunun
Kızıl rüzgârları dallarda hep.
Zaman mıydı
Tüketen kendini kendince,




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!