kayıp dünyanın manch deniziyim
(ruhumu kirletti insan /…atıklarıyla)
öte yanda
sende yaşanmadık iklimler saklı
saran yalnızlıktır
örülen yaşam kıvrımlarında
susarak gidişlerimiz...
çoğalarak dökülür yaşam şelalesinden
büyüttüğümüz küçük aşklarımız
yalgın bir rıhtımda
demirledi yüreğim
nahır
kağıt gemilerinde
kürekleyen mahkumlardı
salkım büküm
ki
eskiyen geçmişimizdi içimizdeki
gelecek tırpanlarken sahipliklerimizi
basit bir itki
belkide
ağır bir korku
zordur yaşamak
aklın şamarına oturunca yürek
kayıp aşkların kudurtan arayışlarına
bırakma beni
satar katarındaki kıymetlerini ilkbahar
bulamayınca aradığını
‘beni öldürme sensiz akan ile gönlüme'
balçık bir karanlığın
kristal yaşam göledinde
büküm satır arşınlar
bir yaşam bağışlar
asrın deltasında
insan manzaraları...
tarih kulvarında
yoksul bir de varsılların
düşmanlığı
bugünden kendini unutmuş görünüyorsun
yarın yapacaklarına odaklandığından
sıfatın adına fark atarak
yani
adın azalıp
sıfatın çoğalarak
kalbinin ‘zan’ında bir efeleğim
stabil bedenim/kır otu
baş ve işaret parmağı arasında boynum
küçük bir davranışla
sana koptum be güzelim
koparan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!