içimdeki örtülmüş depreniş uyandı
Satırlarım kanıyor uçlarıma doğru
Mazinin cerayanı yürekleri çarptı
Vuslatımın sevdası uçuruma yontu
Bıraktığın tüm hatıralar yakıyor.
Yaralara gözyaşımı sürüyorum.
Ne yaparsam yapayım yine kanıyor.
Galiba kan kaybından ölüyorum...
Seni gömdüm kalbime kaçmaman için,
Her gün hayalinle uyanıyorum mis kokulu yatağımdan,
Ve her gün adını haykırıyorum karanlık sokaklardan.
Her şey kullanılmış bir paçavra gibi atmanla başladı beni,
Oysa biliyorsun ki yüreğime ancak sığdırabiliyorum seni.
Peki düşünmedin mi bu kalp nasıl dayanır sensizliğe?
Keşke bu acı gerçeği bir sorsaydın kendi kendine.
Yalnızlık paylaşılmaz diyen!
Paylaşmıyor mu sevdaları?
Ekmekler,diller ve nefretler,
Düşünün! Bizden yalnızlar mı?
Her eşya paylaşılıyor da,
Her adımın alımlı,
Lotus çiçeğim misin?
Baştan alan aklımı,
Lotus çiçeğim misin?
Sen gönüllere hitap,
Saatler durmuş zaman hiç akmıyor sanki
Bu dağlar,bu taşlar bana neden ağlıyor ki
Of be keşke dağ,taş veya toprak olsaydım
Bu yalan,sahte olan sevdayı yaşamasaydım
Sana olan sevgimi tarihler yazsın
Leyla ile mecnun ferhat ile şirin gibi
Aşkım gökten gelen nur gibi parlasın
Işıl ışıl yanan kandiller gibi ay gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!