Mesutcan Tilmen Şiirleri - Şair Mesutcan ...

Yaşlı bir balıkçı tanıyorum Sabahları erkenden kalkar Aglarını atar denize Ve sabırlla bekler... Küçük bir çocuk izler onu sessizce Ve büyür içinde düşler Sonra kendine gelir birden Çırpınır çok uzakta Balıkçının ratında 1997 mersin

Bir oyun gibi hayat Hergün güneşle birlikte Açıyor perdelerini güne Ve ben ucuz bir figüran Bu zengin sahnede Rolümü oynuyorum... Her gün aynı sahne Hergün aynı rol Ezbere biliyorum gerçekleri Güneş batınca boşalıyor sahne Seyirciler gidiyor Tanrıyla ben kalıyoruz bu sahnede Umutsuz uykusuz yalnız.... Kanım donuyor gecelerde Sabah olmuyor Uykular bitiyor gözlerde Tanrılarda küsüyor Ve ölüm denen tek gerçek Alkışlıyor beni çıldırasıya... 26.11.2007

Öpüşlerin bataklık kokar Sonra bir sigara yakarız ardından Kıyamet sessizligi başlar Aslında gözlerin her şeyi anlatır Ruhum sessizce terkeder o,masayı Ama bedenim hala bataklıktadır 06.10.2011 istanbul

Birini sevmek istiyorum Sana benzeyen Baktı mı mevsimleri degiştiren Geldi mi rüzgarları getiren Saçları başaklar gibi Elleri topraklar gibi Gözleri dalgalar gibi Birini sevmek istiyorum Tanrılar gibi 2004

Avcı ya da av Ben hep av oldum Gülüşlere tav oldum En güvendigim ellerin Ateşinde kavruldum 18.06.2007 izmir

Bugün resimlerine baktım..
gözlerinde ki o,ışık ben de kalmış anladım
üzüldüm agladım..
ey en büyük şansım..!
her şey için artık çok geç biliyorum..
beni affet..sana yalvarıyorum..

Bir ambulans geldi geçti, hışımla Sirenlerini çalarak… Sanki içimden geldi geçti Diken, diken oldu bütün tüylerim Bir ambulans geçti hışımla Tozlarını, küllerini dökerek yüzüme ölümün Kan rengine dönmüştü trafik ışıkları Akşamın karanlığında Sanki, bir şeylerin habercisiydi İterek geçti bütün araçları kaldırımlara İnsanlar saygıya durdu Çalan sirenlere Telaşlı bir trafik polisi Çaldı düdüğünü Uyandırmak için Uyuyan bütün kör duyguları Bir ambulans geldi geçti Peşinde Azrail Bir tek ben gördüm İçinde olmak istedim Pazarlıksız ölümün Bir ambulans geçti hışımla Bütün tabuları Bütün duygularımı, yıktı geçti 23.02.2005 adana

Bir çocuk geldi dünyaya,yürüdü..
O,yürüdü yollar büyüdü..
Umutlar,büyüdü,
hayaller büyüdü..
Ama o çocuk hiç büyümedi

çocuklar gördüm
eli yüzü toz,toprak içinde
üstü başı yırtık,aç çocuklar..
yalın ayaklı,yarı çıplak..
elleri,yürekleri yaralı..
ama gözleri ışıl ışıl

bedenimi bölerken yagmur, damlalarıyla
bir kuş havalanıyor,kanatlarında umut..
uzatıyorum ellerimi gökyüzüne..
çocuklar tutuyor kollarımdan
elleri beyaz,saçları sarı,gözleri mavi çocuklar..