Mesutcan Tilmen Şiirleri - Şair Mesutcan ...

Ne vakit görsem O güzel yüzünü Utanırım çirkiligimden Kör olur gözlerim Daglanır göz bebeklerim Karanlıkta bile erişemem Senin güzelligine ben Dört kutsal kitabı bitirsem Kalkıp hacca gitsem O kızgın kumları aşarak Çıplak ayaklarımla Namaz kılsam,oruç tutsam... Açı açıgı doyursam... Cennette bile erişemem Senin güzelligine ben Yalnız senin güzelliginden çirkinken... 2011 İstanbul

Bir adam yürüyor Gecenin tam ortasında Büyüyor içindeki yalnızlık Caddeler susuyor Uyuyor dükkânlar kaldırımlar… Sönüyor tüm şehrin ışıkları tek tek Bir adam yürüyor Gecenin tam ortasında Git gide koyulaşıyor İçindeki karanlık Ve yüreğinde bir yara kanıyor Gözlerinde mazi canlanıyor Bir adam yürüyor Gecenin tam ortasında İçindeki çocuk ağlıyor Ve hasret coşuyor içten içe En tatlı uykusunda yatarken birileri Bir adam yürüyor Karanlığın tam ortasında Gözleri yarıyor karanlığı Bir aydınlık doğuyor Yıldızların tam ortasından Uzatıyor ellerini tutmak istercesine Düşüyor karanlığın içine zavallı adam Bir adam yürüyor gecenin tam ortasında Hastane odalarında ayaklanıyor hastalar Mezarda ölüler Bir adam yürüyor Gecenin tam ortasında Yıkıyor içindeki tüm nefreti, sevgiyi Siliyor gözlerinden cenneti cehennemi Çıkartıyor gömleğini ceketini Geldiği gibi gitmek için Bir adam yürüyor aldırış etmeden Gecenin tam ortasında ölüme Yeniden doğmak için 30.03.2005 adana

ela
Yaşamak,ölmek yada
Ne farkeder yokluğunda
Dünyayı kucaklıyor insan
Adının anlamında

Bir kıyamet günü yanlızlıgı yaşanıyor Çok uzaklarda bir yerlerde Kıtaları birleştiriyor özlemin Bütün günahlar benim oluyor Bütün suçlar Melekler iniyor yer yüzüne Işıklar sönüyor caddelerde... Zifiri karanlıga muhtaç ben Yansımaların yankıların arasında Komik bir son bilinmeyen... 12.03.2008

Ben aşkı hiç beceremedim ya sıktım ellerimle canını çıkardım ya da açtım avuçlarımı özgür bıraktım... 2012 mersin

Sırra kadem basıyorum bugün Kapıyı pencereyi kapatıyorum Kendi içimde yok oluyorum Aynalarda yok Yataklarda yok Acılara özlemlere ve anılara inat Dostlara düşmanlara... Kendimle başbaşa Kapılara çıkmıyorum Telefonlara bakmıyorum Bakkala,fırıncılara özletiyorum kendimi bugün Bir kediler meraklı kapıda Birde kapıcı Poşetleyip koydugum acılar Eleveriyor beni 2007 izmir

Seninle aşkımız Sonsuzlukta yankısız Nezaman baksan gözlerime Bir sigara söner dudaklarımda Külsüz ve dumansız... Seninle aşkımız Kaainatta imkansız Nezaman geçsen umarsız Bir yara açılır yüregimde Bıçaksız ve kansız... 15.12.2010 istanbul

sana gelmek..
küçük, bir çocuğun
dünyaya gelmesi gibi..
günahsız çırıl,çıplak..
ardıma dönüp bakmadan
her şeyi geride bırakarak.

Çok zaman aranızdan geçtim görmediniz Yüz yüze geldik tanımadınız Uzattım ellerrimi tutmadınız Anladım ki yalandınız. 1998 Mersin

Sen yoksun diye Aglamak düştü boynuma Sen yoksun diye Uykusuzluk tüm gece Senden önce ve senden sonra Yaşamak yok yokmuş Bilemedim ben ޞžÂžimdi tüm dünya ޞžÂžimdi tüm evren Hep yabancı bana ޞžÂžimdi tüm insanlar ޞžÂžimdi tüm bayramlar Hep yabancı bana Sen gidince her şey degişir Gün gece olur Renkler sararır... Bir ben vardım senden önce Senden daha delice Ne yaptın ne etdin bilmem Degişti bütün hece İnan ben böyle olmazdım Seni görünce,degişti dünya Degişti bütün evren Degiştim galiba ben Sen gelirsen bahar gelir Sen gülersen güneş açar Sen seversen inan dünyam Cennete döner Sen yeter ki bir kez gülbana Dünyaya deger 2011 istanbul