Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Kara Tren gibi dolanıyor
Vücut şehrinin atlasında ellerim.
Bir tarafta kızgın çöl kumu gibi tenin
Bir tarafta iribaş meyvelerin.
Usta bir sanatkarın eseri
Küçük beyaz ellerin, ayakların,
İncecik bileklerin.
Nasıl armağandır ,Yarap!
Kiymetsiz varlığıma
Bu değerli şehrin.
Kayboldum şehri sokaklarında.
Esirinim ey sevgili.
Azad etme istemem.
Hürriyeti istemem.
Sana meftun olduğumdan beri.
MESUT DEMİR.
