Izdırap ve hüzün yağıyor
Gülümseyen bulutlardan
Susmayı öğreten hayata
Besbelli küfürler ediyor
Ağlamayı da unutturdu diye
Gülmek zaten Kimin haddine
Bir yabancı vatandayım ben
Özümü özledim delicesine
Epeydir ayrıyım sevgiliden
Bu hayat yarımca kalsın
Annem babam kardeşlerimle
Evim işim aşım
Amansızca döker bağ yaprağını
Kahraman savaşçı canım sonbahar
Sessizce terk eder boş yatağını
Ağırbaşlı nazlı kaplumbağalar
İlkbahar yaz, mevsim şaşmaz düzenek
Yıldızlardı dostum benim
Ben ölü kimliğindeyim
Güneşi gafil avlıyorum
Gün doğmadan yatağıma
Şafak sökmeden daha
Başım göğe eğilmiş
Beynimin hücreleri çekilir cımbızlarla
Gün be gün
Daha dün kanla doluyken
Bomboş bir çanak şimdi yüreğim
Solmaya durmuş al gülleri
Ha bire kurutmakta bu gün
İftira yağıyor bu gece
Şemsiyem olmadı hiç
Boynu bükük sırılsıklam
Ellerim ceplerimde
Islık çalardım
Yağmura aldırmadan
Sen gittin öldürdün beni
Dilim dilim böldürdün beni
Gülistana kadar vardın da
Güller gibi soldurdun beni
Baktığın bakış ben olaydım
kar delen çiçeğim,
bu sana son çığlığım.
anlatamamak hikayesini
nasıl anlatayım şimdi
boğazımda kaldı hıçkırığım.
Bir sarkaç içinde ben
Saatleri deriyorum.
Nazlı nazlı salınırken
Günden güne eriyorum.
(07.07.1990 Ş.koçhisar)
Kimsesiz yaz gecelerinde dinledim
Rüzgarın uyutmayan ninnilerini
Penceremi yoklayan sen değildin
Kilometrelerce uzaklardasın
Bilmem hangi ıssız yerlerde
Karanlığın koynundasın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!