Mestbum Şiiri - Evindar Berfin

Wê rojê ez bî eşqa te mest bum dema landika zarokatiya mîn hejiya u bî erdê ketî
lî bira mîn tê tîmî dayîka min digot
dema tu mezin bu min landika te rakir u dani li nav quncika paşkulênan
lê rojek jî nişkave hejiya u bi erdê ket
we gavê bu qefesa singa min siqiniyek ya dergehên telaşi ji xwe ani u dîlê mîn derket
dema ez ziviriyam malê min hîskir ku êdi dîlê mîn çuye
lê jî bo ku dayîka min nebîne min sakoyê xwe bî ser mîlê xweve kir
jî xwe rehma xudê lê weri tû tîştek te nedîkarîya jê veşêri lewma bî hembêza xêrhatînêre pirskir
te wê da kî?
lê bersiva min tunebu
xeyidi u bê hedar pirskir tu çima hati?
ez lal bum ji nav biwêjan min li peyvek digeriya ku wesif bikim
li min neri u got: zu bibine yan we bi erdê bikevi
ji landika min da pêşbini kiribu ez mestbibum