Hasan oğlu Memet mektubun var diye bağırdılar,
İçim titredi.
Kâğıdı sarı, kalemi soluk, ağır mı ağır bir umut.
Okumam yok, yazması yok, olsun sevdamız çok.
Sordum, İstanbullu bir çocuk ben okurum diye kükredi,
İzin verirsen bana yazılmış umutlarım gibi.
Ağır ağır başladı okumaya, bende bir kalp ki fırlayacak.
Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta