Ben, bana üzülmelerimle meşhur ettim kendimi kendime
Göz önlerindeki otobüs duraklarında…
Göbeğinde bir parkın asılsız düşüncelerle yıldızları seçemezken
Mesken ettim ölümleri beynimdeki hecelerime…
Köprü korkuluklarına tırmanıp gecelerce Düşünmek yerine, seçmeye çalıştım çoğu gece kazıdığım isimleri parmaklıklara…
Gündüzler gecelerden çalarken yıllar için
Ve yıllar içinde sorgulamaktan korktum hep ilk gecemin hıçkırıklarını…
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta