Mesafeler
Duraksayıp düşündü mü bir an, öperken?
Gerçek miydi; sükûnetine saklandığı, kendine bile söyleyemediği ismini?
Okyanus gibi miydi varlığı; huzuru oldu; mavi, çırpıntısız ve sonsuz belki?
Ardinda mevsim güz, süpürürken Istanbul sokaklarından O'nun izini,
Can cekiştirmeye hazır mıydı sevgisine mesafelerde?
Kayıt Tarihi : 22.9.2015 03:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!