Kör kuyular önünde
Geleceğin günü bekliyorum.
Kördüğüm olmuş hayatımı
Çözmeye yok gayretim.
Baktığım, görmediğim her yerde
Sen varsın, her an düşlerimde.
Yanaşmam gerekiyor kıyına
Yıktım bütün rıhtımları
Yaktım bütün gemilerimi
Yüzmeyi de unuttum, yüzemem
Söz verdim Bitanem, dönemem
Ne kadar karartsan da
Aydınlatsan da dünyayı
Gökyüzü, deniz mavi;
Ağaçlar yeşil, toprak kahverengi
Pembe değil olmadı hiçbiri
Alıştım senliğe, seninle şenliğe
Varlığın güç veriyor hislerime
Baharı müjdeledin kalbime
Yokluğuna alışamam ne olur gitme.
Aylar gün, günler saniye
Veda etmeden, arkana bakmadan
Sana çarpan yüreği düşünmeden
Bir gün geri döner miyim demeden
Firari gibi kaçarcasına gittin
Yıktın rıhtımları, yaktın gemileri
Bakışlar bazen yalan söyler
Davranışlarsa yetersiz
Anlatmak mümkün değildir
Gerçekten hissetmeyince
Gülücükler öylesinedir
İçten sevmeyince
Kırgın mısın, yoksa yıldın mı?
Sen kaçırdıkça benden bakışlarını
Bedenim, gözlerim arar oldu;
Seni ve senli geçen dakikaları.
Durgun sularda akan dalgalar,
Kırgınım bugün kendime
Sana gülü vermedi diye
Küser oldum feleğime
Çanak açtı sensizliğe
Dargınım bugün gönlüme
Rotası olmayan gemilere rüzgâr ne yapsın?
Şaşırmış mermiyi hedef mi arasın bulsun?
Bakışlarınla çakışmayan gözler ne yapsın?
Gönül bahçeni bulamayan sevdam kahrolsun?
Baharı getiren kardelen dağlara ne yapsın?
Gözlerin buzulların üzerine güneş olsun
Hata ve kusurlarını görmemek,
Yüzün gülüp, içinden acı çekmek,
Olduğun her yere gelememek,
Çikinim, Seni sevmek bu demek.
Varlığında yokluğunu hissetmek,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!