Ulu ağaçlıklar ve bir demir yığınını andıran
Bir kule göründü,böylece vadiden geçip gidilmiş ti artık,
Oracıkta durup soluklanılacak tı
Çevresin de sadece gri renkli bulutlar
Nisan yağmurlarını karşılıyordu yer yer
Kamyonette ki,eski püskü eşyalar
Ilık ılık yağan yağmurla buluşuveriyordu
Sumakların dışında ki,tüm eşyalar hoşnutsuzdu anlaşılan
Merinin düş kentine yolculuğu ara ara verilen
Molaların dışında gayet sakin geçiyordu
Etraf öyle sakindi ki, gözlerini kapadığı an
Sadece rüzgarın yapraklara vurduğu ahenkli hışırtıdan başka
Hiç bir ses yoktu..
Şair Meral&Meri
27.03.2012.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta