Bir köpek koşturuyor, sokaksa oldukça dar,
Oldukça sakin durdum, ürkütmeyecek kadar…
O çocuk zekâsında veya davranışında,
Rab’bimin şirin kulu, şahsımın karşısında…
Çünkü bir sorunu var, ya kovalayan biri,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta