Ne var geceden korkacak? bir dilek tut ve uyu.
Çantasının bir gözüne iplik çilelerini,
Diğer gözüne kendi çilelerini doldururdu,
Harçlığından biriktirdiği,Bozukluklardan Annem.
Bense bilyelerimi doldururdum çeplerime,
Bir düzlükte dünyayı,
Kendi çizdiğim çemberime yuvarlayabilmek için,
Acılarımız azalır belki diye,
Şimdi annemin çantası ilaç,
Benim...se çeplerim şiir dolu,
Anılardan derlediğim,
Oysa,
Ne annemin dokuduğu giysiler dayanabildi zamana,
Nede ben dünyayı yuvarlayabildim,Çizdiğim yuvarlağa..,
Her nefeste bıraktığımız yerden,başlıyoruz aslında.
Kendimizle hayata.
Öyleyse biteceği an’a kadar,
Yaşamaya; merhaba..
Ozanoğlu 03.04.2010
Ömer TemelKayıt Tarihi : 8.4.2010 10:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Selâmlar...
TÜM YORUMLAR (1)